آورى مىكند، و گاه كمترين دقتى در حلال و حرام بودن آن ندارد، چيزى جز همان مختصرى كه مىخورد، مىنوشد و مىپوشد، و يا در راه خدا انفاق مىكند، نيست، و مىدانيم: آنچه را شخصاً مصرف مىكند، ناچيز است و چه بهتر كه از طريق انفاق، بهره خود را بيشتر كند.
***
2- يقين و مراحل آن
«يقين» نقطه مقابل «شك» است، همان گونه كه «علم» نقطه مقابل «جهل» است، و به معنى وضوح و ثبوت چيزى آمده است، و طبق آنچه از اخبار و روايات استفاده مىشود، به مرحله عالى ايمان، «يقين» گفته مىشود، امام باقر عليه السلام فرمود: «ايمان يك درجه از اسلام بالاتر است، و تقوا يك درجه از ايمان بالاتر، و يقين يك درجه برتر از تقوا است»، سپس افزود: وَ لَمْ يُقْسَمْ بَيْنَ النَّاسِ شَيْءٌ أَقَلَّ مِنَ الْيَقِين: «در ميان مردم چيزى كمتر از يقين تقسيم نشده است»!.
راوى سؤال مىكند: يقين چيست؟ مىفرمايد: التَّوَكُّلُ عَلَى اللَّه، وَ التَّسْلِيمُ لِلَّهِ، وَ الرِّضا بِقَضاءِ اللَّه، وَ التَّفْوِيضُ إِلَى اللَّهِ!: «حقيقت يقين، توكل بر خدا، تسليم در برابر ذات پاك او، رضا به قضاى الهى، و واگذارى تمام كارهاى خويش به خداوند است». «1»
برترى مقام يقين از مقام تقوا و ايمان و اسلام، چيزى است كه در روايات ديگر نيز روى آن تأكيد شده است. «2»
در حديث ديگرى، از امام صادق عليه السلام مىخوانيم: مِنْ صِحَّةِ يَقِينِ الْمَرْأِ الْمُسْلِمِ أَنْ لا يُرْضِيَ النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ، وَ لا يَلُومَهُمْ عَلى ما لَمْ يُؤْتِهِ اللَّهُ ... إِنَّ