تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 458

«و قسم به شب‌هاى دهگانه» «وَ لَيالٍ عَشْرٍ».
«فَجْر»، در اصل به معنى شكافتن وسيع است، و از آنجا كه نور صبح تاريكى شب را مى‌شكافد، از آن تعبير به «فجر» شده است، و مى‌دانيم «فجر» بر دو گونه است: «كاذب» و «صادق».
«فجر كاذب» همان سپيدى طولانى است كه در آسمان ظاهر مى‌شود، و آن را تشبيه به دم روباه مى‌كنند كه نقطه باريك آن در طرف افق است، و قاعده مخروط آن، در وسط آسمان.
«فجر صادق» از همان ابتدا در افق گسترش پيدا مى‌كند، صفا و نورانيت و شفافيت خاصى دارد، مانند يك نهر آب زلال افق مشرق را فرا مى‌گيرد، و بعد در تمام آسمان گسترده مى‌شود.
«فجر صادق» اعلام پايان شب، و آغاز روز است، در اين موقع روزه‌داران بايد امساك كنند، و وقت نماز صبح وارد مى‌شود.
بعضى «فجر» را در اين آيه، به معنى مطلق آن يعنى «سپيده صبح» تفسير كرده‌اند، كه مسلماً يكى از نشانه‌هاى عظمت خداوند است، نقطه عطفى است در زندگى انسان‌ها و تمام موجودات زمينى، و آغاز حاكميت نور و پايان گرفتن ظلمت است، آغاز جنبش و حركت موجودات زنده، و پايان يافتن خواب و سكوت است، و به خاطر اين حيات، خداوند به آن سوگند ياد كرده.
بعضى آن را به معنى «فجر آغاز محرّم» كه آغاز سال جديد است تفسير كرده‌اند.
و بعضى، به «فجر روز عيد قربان» كه مراسم مهم حج در آن انجام مى‌گيرد، و متصل به شب‌هاى دهگانه است.
و بالاخره، بعضى به صبحگاهان ماه مبارك رمضان و يا «فجر صبح جمعه».

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 458

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست