6- هنگامى كه در كنار آن نشسته بودند.
7- و آنچه را با مؤمنان انجام مىدادند (با خونسردى و قساوت) تماشا مىكردند!
8- آنها هيچ ايرادى بر مؤمنان نداشتند، جز اين كه به خداوند عزيز و حميد ايمان آورده بودند.
9- همان كسى كه حكومت آسمانها و زمين از آن اوست و خداوند بر همه چيز گواه است!
تفسير:
مؤمنان در برابر كورههاى آدمسوزى!
مىدانيم مسلمانان «مكّه» در آغاز سخت در فشار بودند، دشمنان هر گونه شكنجه را درباره آنان روا مىداشتند، و همان گونه كه در شرح محتواى سوره گفتيم، هدف از نزول اين سوره هشدارى است به اين شكنجهگران كه سرنوشت اقوام مشابه خود را در گذشته تاريخ به خاطر بياورند.
و از سوى ديگر، تسلى، دلدارى و تقويت روحيه مؤمنان نخستين است و درسى است براى همه مسلمانان در طول تاريخ.
نخست، مىفرمايد: «سوگند به آسمان كه داراى برجهاى بسيار است» «وَ السَّماءِ ذاتِ الْبُرُوجِ».
«بُرُوج» جمع «برج» در اصل، به معنى قصر است، و بعضى آن را به معنى «شىء ظاهر و آشكار» مىدانند، نامگذارى قصرها و عمارتهاى بلند و مرتفع را به اين نام، به خاطر وضوح و ظهورشان دانستهاند، به همين جهت، قسمت مخصوصى از ديوار اطراف شهر يا محل اجتماع لشكر كه بروز و ظهور خاصى دارد «برج» ناميده مىشود، و هنگامى كه زن زينت خود را آشكار سازد «تَبَرَّجَتِ