طهور با نامها و كيفيتهاى متنوع وجود دارد كه از هر جهت با شرابهاى آلوده دنيا متفاوت است، اينها عقل را مىزدايد، جنون مىآفريند، منشأ عداوت، خونريزى و فساد مىشود، بد بو و بد طعم و آلوده است، ولى آنها عقل و نشاط و عشق مىآفريند، خوشبو و معطر و پاك است، و كسانى كه از آن مىنوشند در نشئهاى روحانى و توصيف ناپذير فرو مىروند، كه دو نوع آن در اين سوره آمده است: «رَحِيْقٌ مَخْتُوم» و «تَسْنِيْم» و انواع ديگرش در سوره «دهر»، و ساير سورههاى قرآن ذكر شده كه هر كدام را در جاى خود شرح دادهايم.
جالب اين كه: در روايات متعددى اين شراب بهشتى پاداش كسانى ذكر شده كه از شراب آلوده دنيا چشم بپوشند، تشنهكامان را سيراب كنند، و آتش اندوه را در دل مؤمنان خاموش سازند.
پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله به على عليه السلام فرمود: يا عَلِيُّ مَنْ تَرَكَ الْخَمْرَ لِلَّهِ سَقاهُ اللَّهُ مِنَ الرَّحِيقِ الْمَخْتُومِ: «اى على! كسى كه خمر و شراب را به خاطر خدا ترك گويد، خداوند او را از شراب زلال دربسته مهر شده بهشتى سيراب مىكند». «1»
و جالبتر اين كه: در حديث ديگرى از همان حضرت صلى الله عليه و آله آمده است: حتى اگر شراب دنيا را براى غير خدا نيز ترك گويد، خداوند او را از اين شراب طهور مىنوشاند.
على عليه السلام مىگويد: عرض كردم، براى غير خدا؟ فرمود: «آرى! كسى كه براى حفظ جان خود نيز از شراب دنيا چشم بپوشد، خدا او را از رحيق مختوم سيراب مىكند». «2»
آرى، اين گروه كه شراب را براى حفظ سلامت خود ترك مىكنند در حقيقت از أولو الالباباند، و همان گونه كه از آيه 193 «آل عمران» استفاده