تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 145

نزول وحى و عصر پيامبر صلى الله عليه و آله است نه از آينده.
ولى، در حديثى از امام صادق عليه السلام مى‌خوانيم كه فرمود: الْحافِظُ لِلْقُرْآنِ الْعامِلُ بِهِ مَعَ السَّفَرَةِ الْكِرامِ الْبَرَرَةِ: «كسى كه حافظ قرآن باشد و به آن عمل كند با سفيران بزرگوار فرمان‌بردار الهى خواهد بود». «1»
اين تعبير، به خوبى نشان مى‌دهد: حافظان، مفسران و عاملان به قرآن در رديف اين سفره و همگام آنها هستند، نه اين كه خود آنها مى‌باشند، و اين يك واقعيت است كه وقتى اين دانشمندان و حافظان، كارى شبيه فرشتگان و حاملان وحى انجام دهند، در رديف آنها قرار مى‌گيرند.
به هر حال، از مجموع اين گفتار، استفاده مى‌شود: تمام كسانى كه در راه حفظ قرآن و احياى آن مى‌كوشند، مقامى والا همچون مقام فرشتگان «كرام برره» دارند.
«كِرام» جمع «كريم» به معنى «عزيز و بزرگوار» است، و اشاره به عظمت فرشتگان وحى در پيشگاه خداوند و بلندى مقام آنها است، و گاه گفته شده: اين تعبير، اشاره به پاكى آنها از هر گونه گناه مى‌باشد، همان گونه كه در آيات 26- 27 سوره «انبياء» در توصيف فرشتگان آمده است: بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ* لايَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ: «آنها بندگان گرامى حقند* كه در سخن بر او پيشى نمى‌گيرند، و اوامر او را پيوسته اجرا مى‌كنند».
«بَرَرَة» جمع «بارّ» (مثل طالب و طلبه) از ماده «بَرّ» در اصل به معنى وسعت و گستردگى است، و لذا به صحراهاى وسيع «بَرّ» (به فتح باء) گفته مى‌شود، و از آنجا كه افراد نيكوكار وجودى گسترده دارند، و بركات آنها به ديگران مى‌رسد به آنها «بارّ» گفته شده.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 26 صفحه : 145

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست