تَخْتَضِبُ وَ تُطَيِّبُ وَ تَلْبَسُ ما شاءَتْ مِنَ الثِّيابِ، لِانَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ يَقُولُ لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذلِكَ أَمْراً لَعَلَّهَا أَنْ تَقَعَ فِي نَفْسِهِ فَيُراجِعَها:
«زن مطلّقه در دوران عدهاش مىتواند آرايش كند، سرمه در چشم نمايد، موهاى خود را رنگين، و خود را معطر، و هر لباسى كه مورد علاقه او است بپوشد، زيرا خداوند مىفرمايد: شايد خدا بعد از اين ماجرا وضع تازهاى فراهم سازد، و ممكن است از همين راه زن بار ديگر قلب مرد را تسخير كرده و مرد رجوع كند»! «1»
همان گونه كه گفتيم، تصميم بر جدائى و طلاق، غالباً تحت تأثير هيجانهاى زودگذر است، كه با گذشت زمان و معاشرت مستمرّ مرد و زن در يك مدت نسبتاً طولانى (مدت عدّه) و انديشه پايان كار، صحنه به كلى دگرگون مىشود، و بسيارى از جدائىها به آشتى منتهى مىگردد اما به شرط اين كه دستورهاى اسلامى فوق، يعنى ماندن زن در مدت عدّه در خانه همسر سابق، دقيقاً اجرا شود.
به خواست خدا بعداً خواهيم گفت كه همه اينها مربوط به «طلاق رجعى» است
***
نكتهها:
1- «طلاق» منفورترين حلالها
بدون شك، قرارداد زوجيت از جمله قراردادهائى است كه بايد قابل جدائى باشد؛ چرا كه گاه عللى پيش مىآيد كه زندگى مشترك زن و مرد را با هم غير ممكن، يا طاقتفرسا و مملوّ از مفاسد مىكند، و اگر اصرار داشته باشيم اين