به همين دليل، هميشه دشمنان اسلام، از يك نماز جمعه جامع الشرائط كه دستورهاى اسلامى دقيقاً در آن رعايت شود، بيم داشتهاند.
و نيز، به همين دليل، نماز جمعه، هميشه به عنوان يك اهرم نيرومند سياسى در دست حكومتها بوده است، منتها حكومتهاى عدل، همچون حكومت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله از آن بهترين بهرهبردارىها را به نفع اسلام، و حكومتهاى جور، همانند «بنى اميه» از آن سوء استفاده براى تحكيم پايههاى قدرت خود مىكردند.
در طول تاريخ، مواردى را مشاهده مىكنيم كه، هر كس مىخواست، بر ضد حكومتى قيام كند، نخست از شركت در نماز جمعه او خوددارى مىكرد، چنان كه در داستان «عاشورا» مىخوانيم: گروهى از شيعيان در خانه «سليمان بن صرد خزاعى» جمع شدند، و نامهاى خدمت امام حسين عليه السلام از «كوفه» فرستادند، در نامه آمده بود: «نعمان بن بشير» والى «بنى اميه» بر «كوفه»، منزوى شده، ما در نماز جمعه او شركت نمىكنيم، و چنانچه بدانيم شما به سوى ما حركت كردهايد، او را از «كوفه» بيرون خواهيم كرد. «1»
در «صحيفه سجاديه» از امام سجاد على بن الحسين عليهما السلام مىخوانيم:
اللَّهُمَّ إِنَّ هذَا الْمَقامَ لِخُلَفائِكَ وَ أَصْفِيائِكَ وَ مَواضِعَ أُمَنائِكَ فِي الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ الَّتِي اخْتَصَصْتَهُمْ بِها قَدِ ابْتَزُّوها:
«خداوندا! اين (اشاره به نماز جمعه و عيد قربان) مقامى است كه مخصوص خلفاء، برگزيدگان و امناء بلندپايه تو است كه ويژه آنها نمودى، و (خلفاى جور بنى اميه) آن را به زور از اولياى حق گرفته و غصب كردهاند». «2»
گاه، مىشود، دشمنان اسلام يك هفته تمام، شبانه روز تبليغات مسموم