6- ذكر دلائل مختلفى پيرامون مسأله معاد از طريق بيان قدرت خداوند، و خلقت انسان از نطفه ناچيز، و تجلّى حيات در گياهان، و نزول باران، و فروغ آتش، كه در ضمن نشانههائى از توحيد نيز محسوب مىشود.
7- ترسيمى از حالت احتضار و انتقال از اين جهان به جهان ديگر كه، آن خود نيز از مقدمات رستاخيز است.
8- نظر اجمالى ديگرى روى پاداش و كيفر مؤمنان و كافران، و سرانجام سوره را با نام پروردگار عظيم پايان مىدهد.
***
فضيلت تلاوت اين سوره
در فضيلت تلاوت اين سوره، روايات زيادى در منابع اسلامى ذكر شده است، از جمله در حديثى از رسول خدا عليه السلام مىخوانيم: مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْواقِعَةِ كُتِبَ لَيْسَ مِنَ الْغافِلِيْنَ: «كسى كه سوره واقعه را بخواند، نوشته مىشود كه اين فرد از غافلان نيست». «1»
چرا كه آيات سوره، آنقدر تكاندهنده و بيداركننده است كه، جائى براى غفلت انسان باقى نمىگذارد.
به همين دليل در حديث ديگرى از پيامبر صلى الله عليه و آله مىخوانيم: وقتى از آن حضرت سؤال كردند: چرا با اين سرعت آثار پيرى در چهره مبارك شما ظاهر شده است؟ در پاسخ فرمود: شَيَّبَتْنِي هُودُ، وَ الْواقِعَةُ، وَ الْمُرْسَلاتُ، وَ عَمَّ يَتَسائَلُونَ: «سورههاى هود، و واقعه، و مرسلات و عمّ مرا پير كرد»! «2» (؛ چرا كه در اين سورهها اخبار تكاندهندهاى از قيامت و رستاخيز و حوادث هولناك و