محتواى سوره «النّجم»
اين سوره، به گفته بعضى: نخستين سورهاى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله بعد از علنى كردن دعوت خود، آن را آشكارا و با صداى بلند در حرم «مكّه» تلاوت كرد، و مشركان به آن گوش دادند، و همه مؤمنان آن روز، و حتى مشركان سجده كردند!. «1»
اين سوره، به عقيده بعضى از مفسران: در ماه مبارك «رمضان» سال پنجم بعثت نازل گرديد. «2»
بعضى گفتهاند: اين سوره نخستين سورهاى است كه آيه «سجده واجب» در آن نازل گرديده، «3» ولى با توجه به اين كه طبق نقل معروف، سوره «اقرأ» قبل از آن نازل شده، و در پايان آن، آيه سجده است، اين نقل بعيد به نظر مىرسد.
به هر حال، اين سوره به خاطر «مكّى» بودنش بحثهائى از اصول اعتقادى، مخصوصاً «نبوت» و «معاد» دارد، و با تهديدهاى كوبنده و انذارهاى مكرر به بيدارى كفار مىپردازد.
محتواى اين سوره را در هفت بخش مىتوان خلاصه كرد:
1- در آغاز سوره، بعد از سوگند پر معنائى، از حقيقت وحى سخن مىگويد، و تماس مستقيم پيامبر صلى الله عليه و آله را با پيك وحى «جبرئيل» روشن مىسازد، و ساحت مقدس پيامبر صلى الله عليه و آله را از اين كه چيزى جز وحى الهى بگويد مبرا مىكند.
2- در بخش ديگرى از اين سوره، از «معراج پيامبر» سخن گفته، و