تفسير:
نتيجه ديگر فتح المبين
جمعى از مفسران شيعه و اهل سنت، نقل كردهاند: هنگامى كه بشارت «فتح مبين»، «اتمام نعمت»، «هدايت» و «نصرت» به پيغمبر اسلام صلى الله عليه و آله در آيات نخستين اين سوره داده شد، بعضى از مسلمانان كه از حوادث «حديبيه» دلتنگ و نگران بودند عرض كردند: هَنِيْئاً لَكَ يا رَسُولَ اللَّهِ! لَقَدْ بَيَّنَ اللَّهُ لَكَ ما ذا يَفْعَلُ بِكَ، فَما ذا يَفْعَلُ بِنا؟ فَنَزَلَتْ: لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ ...: «گوارا باد بر تو اين همه مواهب الهى اى رسول خدا! خداوند آنچه را به تو داده و مىدهد بيان كرده، بما چه خواهد داد؟ در اينجا نخستين آيه مورد بحث، نازل شد و به مؤمنان بشارت داد كه: براى آنها نيز پاداشهاى بزرگى فراهم شده». «1»
به هر حال، اين آيات، همچنان در ارتباط با «صلح حديبيه» و بازتابهاى مختلف آن، در افكار مردم، و نتائج پر بار آن، سخن مىگويد، و سرنوشت هر گروه را در اين بوته آزمايش بزرگ مشخص مىسازد.
نخست مىفرمايد: «هدف ديگر از اين فتح عظيم آن بود، كه مردان و زنان با ايمان را در باغهائى از بهشت وارد كند كه نهرها از زير درختانش جارى است» «لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ».
«جاودانه در آن مىمانند»، و اين نعمت بزرگ، هرگز از آنان سلب نمىشود «خالِدِينَ فِيها».
علاوه بر اين، هدف اين بوده: «سيئات اعمال آنها را بپوشاند» و مورد عفوشان قرار دهد «وَ يُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ».