38 وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ وَ ما مَسَّنا مِنْ لُغُوبٍ
39 فَاصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ
40 وَ مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ أَدْبارَ السُّجُودِ
ترجمه:
38- ما آسمانها و زمين و آنچه را در ميان آنهاست در شش روز [: شش دوران] آفريديم، و هيچ گونه رنج و سختى به ما نرسيد، (با اين حال چگونه زنده كردن مردگان براى ما مشكل است؟!).
39- در برابر آنچه آنها مىگويند شكيبا باش، و پيش از طلوع آفتاب و پيش از غروب تسبيح و حمد پروردگارت را به جا آور.
40- و در بخشى از شب او را تسبيح كن، و بعد از سجدهها!
تفسير:
آفريدگار آسمانها و زمين، قادر بر احياى مردگان است
در تعقيب آيات گذشته، و دلائل مختلفى كه درباره معاد آمده بود، در اين آيات، به يكى ديگر از دلائل امكان معاد، اشاره كرده، و بعد از آن به پيامبر صلى الله عليه و آله دستور صبر و شكيبائى و تسبيح و حمد پروردگار مىدهد، تا كارشكنىهاى مخالفان را از اين طريق تحمل و خنثى كند.