اين عبارت، درست به اين مىماند كه به ديگرى، مىگوئيم: آيا انتظار دارى هنگامى كه كار از كار گذشت، و بيمارت مشرف بر مرگ شد، طبيب و دارو بياورى؟! پس بيا پيش از آنكه فرصت از دست برود، قدمى بردار، قدمى سودمند و مؤثر.
«اشْراط» جمع «شرط» (بر وزن شرف) به معنى «علامت» است، بنابراين «اشراط الساعة» اشاره به نشانههاى نزديك شدن قيامت است.
در اين كه منظور از نشانههاى نزديك شدن رستاخيز، در اينجا چيست؟
مفسران، بحثهاى فراوانى دارند، و حتى رسالههاى مختصر و مفصلى در اين زمينه نگاشته شده.
اما، بسيارى معتقدند، منظور از «اشراط الساعة» در آيه مورد بحث، قيام شخص پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله است، به شهادت حديثى كه از خود آن حضرت نقل شده كه: بُعِثْتُ أَنَا وَ السَّاعَةُ كَهاتَيْنِ وَ ضَمَّ السَّبابَةَ وَ الْوُسْطى: «بعثت من و قيامت مانند اين دو است، اشاره به دو انگشت مباركش كرد، انگشت اشاره و انگشت وسط، كه در كنار يكديگرند. «1»
و بعضى مسأله «شقّ القمر» و پارهاى ديگر از حوادث عصر پيامبر صلى الله عليه و آله را نيز جزء «اشراط الساعة» شمردهاند.
احاديث متعددى در اين زمينه نيز وارد شده كه مخصوصاً شيوع بسيارى از گناهان در ميان مردم به عنوان نشانههاى نزديك شدن قيامت، معرفى شده است.
مانند حديثى كه شيخ «مفيد» در «روضة الواعظين» از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل كرده كه فرمود: مِنْ أَشْراطِ السَّاعَةِ انْ يُرْفَعَ الْعِلْمُ، وَ يَظْهَرَ الْجَهْلُ، وَ يُشْرَبُ الْخَمْرُ وَ