در پايان آيه، به پيامبر صلى الله عليه و آله دستور مىدهد كه از شرّ اينگونه افراد مغرور و خودخواه و بىمنطق، به خدا پناه ببرد، مىفرمايد: «اكنون كه چنين است به خدا پناه ببر، كه او شنوا و بينا است» «فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ».
هم سخنان بىاساس آنها را مىشنود، و هم توطئهها و اعمال زشتشان را مىبيند.
نه تنها پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، كه همه رهروان راه حق، بايد در طوفانهاى حوادث و در برابر ستيزهجويان بىمنطق، خود را به خدا بسپارند.
لذا «يوسف» عليه السلام، پيامبر بزرگ خدا، هنگامى كه در برابر طوفان سخت هوسهاى «زليخا» قرار مىگيرد، مىگويد: مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْواىَ: «به خدا پناه مىبرم، عزيز مصر صاحب نعمت من است، مقام مرا گرامى داشته، چگونه ممكن است به او خيانت كنم»؟
و در آيات گذشته همين سوره نيز از زبان موسى، خوانديم: إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرً لايُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسابِ: «من به پروردگارم و پروردگار شما، پناه مىبرم از هر متكبرى كه به روز حساب ايمان نمىآورد». «1»
***
و از آنجا كه يكى از موارد مهم «مجادله» كفار، در برابر پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله