مشروح، پيرامون آن بحث كردهاند، بنابراين آيه فوق تأكيد بر اين معنى دارد كه محافظت بر نمازها، تنها در حال امنيت نيست، بلكه در همه حال، بايد نماز را به جا آورد تا پيوند بندگان با آفريدگار جهان، هميشه بر قرار باشد و به يقين از اين طريق نقطه اتكاء و اميدى براى انسان به وجود مىآيد، و او را در غلبه بر مشكلات، پيروز خواهد ساخت.
***
نكته:
نقش نماز در تقويت روحيهها ممكن است كسانى تصور كنند، تا اين حدّ اصرار و تأكيد درباره نماز يك نوع سختگيرى محسوب مىشود و شايد انسان را از وظائف خطيرى كه براى دفاع از خود در چنين لحظاتى دارد غافل سازد.
در حالى كه اين يك اشتباه بزرگ است معمولًا انسان در اين حالات بيش از هر چيز نياز به تقويت روحيه دارد و اگر ترس و وحشت و ضعف روحيه بر او غلبه كند، شكست او تقريباً قطعى خواهد بود.
چه عملى بهتر از نماز و پيوند با خدائى كه فرمانش در تمام جهان هستى نافذ، و همه چيز در برابر اراده او سهل و آسان است، مىتواند روحيه سربازان مجاهد يا كسانى كه مواجه با خطرى شدهاند را تقويت كند!؟
گذشته از شواهد فراوانى كه در مجاهدات مسلمينِ صدر اول ديده مىشود، در اخبار مربوط به جنگ چهارم مسلمانان با صهيونيستها كه در رمضان سال 1393- هجرى قمرى- روى داد، مىخوانيم: توجه سربازان اسلام به نماز و مبانى اسلام اثر فوقالعادهاى در تقويت روحى آنها و پيروزى بر دشمن داشت.
به هر حال، اهميت و تأثير نماز، بيش از آن است كه در اين مختصر بگنجد،