ايوب عليه السلام بازگشت، نوبت بازگشت مواهب و نعمتهاى ديگر رسيد، در اين زمينه قرآن مىگويد: «ما خانوادهاش را به او بخشيديم» «وَ وَهَبْنا لَهُ أَهْلَهُ».
«و همانند آنها را با آنها قرار داديم» «وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ».
«تا رحمتى از سوى ما باشد، و هم تذكرى براى صاحبان فكر و انديشه» «رَحْمَةً مِنَّا وَ ذِكْرى لِأُولِي الْأَلْبابِ».
در اين كه: چگونه خاندان او به او بازگشتند؟ تفسيرهاى متعددى وجود دارد: مشهور اين است: آنها مرده بودند، خداوند بار ديگر آنها را به زندگى و حيات بازگرداند.
ولى بعضى گفتهاند: آنها بر اثر بيمارى ممتد ايوب، از گرد او پراكنده شده بودند، هنگامى كه ايوب سلامت و نشاط خود را بازيافت، بار ديگر گرد او جمع شدند.
اين احتمال نيز داده شده است: همه، يا عدهاى از آنها نيز گرفتار انواع بيماريها شده بودند، رحمت الهى شامل حال آنها نيز شد، و همگى سلامت خود را بازيافتند، و همچون پروانگانى گرد شمع وجود پدر، جمع گشتند.
افزودن «همانند آنها بر آنها» اشاره به اين است كه: خداوند كانون خانوادگى او را گرمتر از گذشته ساخت و فرزندان بيشترى به او مرحمت فرمود.
گر چه، در مورد اموال ايوب، در اين آيات سخنى به ميان نيامده است، ولى، قرائن حال، نشان مىدهد: خداوند آنها را به صورت كاملتر نيز به او بازگرداند.
قابل توجه اين كه: ذيل آيه فوق، هدف بازگشت مواهب الهى به ايوب را دو چيز مىشمرد: يكى «رحمت الهى بر او» كه جنبه فردى دارد، و در حقيقت پاداش و جائزهاى است كه از سوى خداوند به اين بنده صابر و شكيبا، و ديگر «دادن درس عبرتى به همه صاحبان عقل و هوش در تمام طول تاريخ» تا در