بتخانهساز، و تسليم هوسهاى زنان معرفى كرده، «1» سليمان عليه السلام را پيغمبر بزرگ خدا مىشمرد، و او را به عنوان سمبل قدرت و حكومت بىنظير، مطرح كرده، و در لابلاى بحثهاى مربوط به سليمان درسهاى بزرگى به انسانها داده، كه هدف اصلى از ذكر اين داستانها همانها بوده است.
در آيات فوق خوانديم، خداوند مواهب عظيمى به اين پيامبر بزرگ داد، مركبى بسيار سريع و تندرو،- كه با آن مىتوانست در مدتى كوتاه سراسر كشور پهناورش را سير كند-.
مواد معدنى فراوان براى انواع صنايع.
نيروى فعال كافى براى شكل دادن به اين مواد معدنى.
او با بهرهگيرى از اين وسائل، معابد بزرگى ساخت، و مردم را به عبادت ترغيب نمود، و نيز براى پذيرائى از لشكريان و كارمندان حكومت و تودههاى مستضعف مردم، برنامه وسيع و گستردهاى تنظيم كرد، كه از نمونه ظروفش- كه در آيات بالا آمده- مىتوان بقيه را حدس زد.
در برابر همه اين مواهب، به او دستور شكرگزارى داد، با تأكيد بر اين مطلب كه، حق شكر نعمتهاى خدا را كمتر كسى مىتواند به جا آورد!
سپس روشن ساخت: مردى، با اين قدرت و عظمت، چقدر در برابر مرگ آسيبپذير و ناتوان بود، كه در يك لحظه، به مرگ ناگهانى از دنيا رفت، آن چنان كه اجل حتى مجال نشستن و يا خوابيدن در بستر را به او نداد، تا مغروران سركش گمان نكنند، اگر به جائى رسيدند و قدرتى كسب كردند، در واقع توانا شدهاند، كه جنّ و انس، شيطان و پرى خدمتكار او بودند و زمين و آسمان جولانگاه او بود، و در حشمت او هر كس كه شك نمايد «بر عقل و فكرت او خندند