پريشان مىساخت، در پايان آيه مىافزايد: «خداوند همواره غفور و رحيم است» «وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحِيماً».
هر گاه، از ناحيه شما تاكنون در اين امر، كوتاهى شده، چون بر اثر جهل و نادانى بوده است، خداوند، شما را خواهد بخشيد، توبه كنيد، و به سوى او باز گرديد، و وظيفه عفت و پوشش را به خوبى انجام دهيد.
***
به دنبال دستورى كه در آيه پيش، به زنان با ايمان داده شد، به بُعد ديگر اين مسأله يعنى فعاليتهاى موذيانه اراذل و اوباش پرداخته مىگويد: «اگر منافقان و كسانى كه در قلبشان بيمارى است، و نيز كسانى كه اخبار دروغ در «مدينه» پخش مىكنند، دست از كارشان بر ندارند، ما تو را بر ضد آنان مىشورانيم، و بر آنها مسلّط خواهيم ساخت، سپس جز مدت كوتاهى نمىتوانند، در كنار تو در اين شهر بمانند»! «لَئِنْ لَمْيَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لايُجاوِرُونَكَ فِيها إِلَّا قَلِيلًا». «1»
«مُرْجِفُون» از ماده «ارجاف»، به معنى اشاعه اباطيل، به منظور غمگين ساختن ديگران است، و اصل «ارجاف» به معنى اضطراب و تزلزل است، و از آنجا كه شايعات باطل، ايجاد اضطراب عمومى مىكند، اين واژه به آن اطلاق شده است.
«نُغْرِيَنَّكَ» از ماده «اغراء» به معنى دعوت به انجام كار، يا گرفتن چيزى توأم با تشويق و تحريض است.
از لحن آيه، چنين استفاده مىشود كه: سه گروه در «مدينه» مشغول خرابكارى بودند، هر كدام به نحوى اغراض شوم خود را پياده مىكردند، و اين