شأن نزول:
مفسران، شأن نزولهاى متعددى براى آيات فوق، ذكر كردهاند كه، از نظر نتيجه چندان تفاوتى با هم ندارند.
از اين شأن نزولها استفاده مىشود: همسران پيامبر صلى الله عليه و آله بعد از پارهاى از غزوات كه غنائم سرشارى در اختيار مسلمين قرار گرفت، تقاضاهاى مختلفى از پيامبر صلى الله عليه و آله در مورد افزايش نفقه، يا لوازم گوناگون زندگى داشتند.
طبق نقل بعضى از تفاسير، «ام سلمه» از «پيامبر» صلى الله عليه و آله كنيز خدمتگزارى تقاضا كرد، «ميمونه» حلهاى خواست، و «زينب» بنت جحش پارچه مخصوص يمنى، و «حفصه» جامه مصرى، «جويريه» لباس مخصوص خواست، و «سوده» گليم خيبرى! خلاصه، هر كدام درخواستى نمودند.
پيامبر صلى الله عليه و آله كه مىدانست، تسليم شدن در برابر اين گونه درخواستها كه معمولًا پايانى ندارد، چه عواقبى براى «بيت نبوت» در بر خواهد داشت، از انجام اين خواستهها سر باز زد، و يك ماه تمام از آنها كنارهگيرى نمود، تا اين كه آيات فوق نازل شد، و با لحن قاطع، و در عين حال توأم با رأفت و رحمت، به آنها هشدار داد كه: اگر زندگى پر زرق و برق دنيا را مىخواهيد مىتوانيد از پيامبر صلى الله عليه و آله جدا شويد، و به هر كجا مىخواهيد برويد، و اگر به خدا و رسول خدا صلى الله عليه و آله و روز جزا دل بستهايد، و به زندگى ساده و افتخار آميز خانه پيامبر صلى الله عليه و آله قانع هستيد، بمانيد و از پاداشهاى بزرگ پروردگار، برخوردار شويد.
به اين ترتيب، پاسخ محكم و قاطعى به همسران پيامبر صلى الله عليه و آله كه دامنه توقع را گسترده بودند، داد، و آنها را ميان «ماندن» و «جدا شدن» از او مخير ساخت!.
***