درجه شما است، و بهتر از دينار و درهم، و حتى بهتر از جهاد و شهادت در راه خدا است؟ عرض كردند: آرى، فرمود: خدا را بسيار ياد كردن». «1»
ولى، هرگز نبايد تصور كرد: منظور از ذكر پروردگار، با اين همه فضيلت، تنها ذكر زبانى است، بلكه در روايات اسلامى، تصريح شده: منظور علاوه بر اين، ذكر قلبى و عملى است، يعنى هنگامى كه انسان در برابر كار حرامى قرار مىگيرد به ياد خدا بيفتد و آن را ترك گويد.
هدف اين است كه: خدا در تمام زندگى انسان حضور داشته باشد، و نور پروردگار تمام زندگى او را فرا گيرد، همواره به او بينديشد، و فرمان او را نصب العين سازد.
مجالس ذكر، مجالسى نيست كه گروهى بىخبر گرد هم آيند و به عيش و نوش پردازند و در ضمن مشتى اذكار اختراعى عنوان كنند و بدعتهائى را رواج دهند و اگر در حديث مىخوانيم «2» كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: بادِرُوا الى رِياضِ الْجَنَّةِ؟: «به سوى باغهاى بهشت بشتابيد».
ياران عرض كردند: وَ ما رِياضُ الْجَنَّةِ؟: «باغهاى بهشت چيست»؟.
فرمود: حِلَقُ الذِّكْرِ: «مجالس ذكر است». «3»
منظور جلساتى است كه در آن علوم اسلامى احيا شود، و بحثهاى آموزنده و تربيت كننده مطرح گردد، انسانها در آن ساخته شوند، و گنهكاران پاك گردند، و به راه خدا آيند. «4»
***