پيامبر صلى الله عليه و آله اجازه مىخواستند كه باز گردند، و براى بازگشت خود عذرتراشى مىكردند، از جمله، مىگفتند: خانههاى ما ديوار، و در و پيكر درستى ندارد، در حالى كه چنين نبود، آنها فقط مىخواستند: صحنه را خالى كرده فرار كنند» «وَ يَسْتَأْذِنُ فَرِيقٌ مِنْهُمُ النَّبِيَّ يَقُولُونَ إِنَّ بُيُوتَنا عَوْرَةٌ وَ ما هِيَ بِعَوْرَةٍ إِنْ يُرِيدُونَ إِلَّا فِراراً». واژه «عَوْرَه» در اصل از ماده «عار» است، و به چيزى گفته مىشود كه:
آشكار ساختنش موجب عار باشد، به شكافهائى كه در لباس يا ديوار خانه ظاهر مىشود، و همچنين به نقاط آسيب پذير مرزها، و آنچه انسان از آن بيم و وحشت دارد نيز «عوره» گفته مىشود، در اينجا منظور خانههائى است كه در و ديوار مطمئنى ندارد، و بيم حمله دشمن به آن مىرود.
«منافقان» با مطرح ساختن اين عذرها، مىخواستند: ميدان جنگ را ترك كرده، و به خانههاى خود پناه برند.
در روايتى آمده است: طايفه «بنى حارثه» كسى را خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله فرستاده گفتند: خانههاى ما بدون حفاظ است و هيچ يك از خانههاى «انصار» همچون خانههاى ما نيست، و ميان ما و طايفه «غطفان» كه از شرق «مدينه» هجوم آوردهاند، حايل و مانعى وجود ندارد، اجازه فرما به خانههاى خود باز گرديم، و از زنان و فرزندانمان دفاع كنيم، پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها اجازه داد. «1»
اين موضوع، به گوش «سعد بن معاذ»، بزرگ انصار رسيد، به پيامبر صلى الله عليه و آله عرض كرد: به آنها اجازه نفرما، به خدا سوگند! تاكنون هر مشكلى براى ما پيش آمده، اين گروه، همين بهانه را پيش كشيدهاند، اينها دروغ مىگويند، پيامبر صلى الله عليه و آله دستور داد باز گردند.