41- و آنان [: فرعونيان] را پيشوايانى قرار داديم كه به آتش (دوزخ) دعوت مىكنند؛ و روز رستاخيز يارى نخواهند شد.
42- و در اين دنيا نيز لعنتى به دنبال آنان قرار داديم؛ و روز قيامت از زشت رويانند!
تفسير:
ببين سرانجام كار ظالمان چه شد؟!
در اينجا، با «نهمين صحنه» از اين تاريخ پرماجرا و آموزنده، مواجه مىشويم، و آن صحنهسازى فرعون، به وسيله ساختن برج معروفش، براى بيرون كردن موسى از ميدان است.
مىدانيم، يكى از سنتهاى سياستبازان كهنهكار، اين است كه: هرگاه حادثه مهمى بر خلاف ميل آنها واقع شود، براى «منحرف ساختن افكار عمومى» از آن، فوراً دست به كار آفريدن صحنه تازهاى مىشوند، كه افكار تودهها را به خود جلب، و از آن حادثه نامطلوب، منحرف و منصرف كنند.
به نظر مىرسد: داستان ساختن «برج عظيم»، بعد از ماجراى مبارزه موسى با ساحران بوده، چرا كه از سوره «مؤمن» در قرآن مجيد، استفاده مىشود كه اين كار، هنگامى بود كه فرعونيان نقشه قتل موسى را مىكشيدند، و «مؤمن آل فرعون» به دفاع از او برخاسته بود. و مىدانيم، قبل از مبارزه موسى عليه السلام با ساحران، چنين سخنى در كار نبود، بلكه، برنامه تحقيق در باره موسى و كوبيدن او از طريق ساحران در جريان بود. و از آنجا كه قرآن مجيد، جريان مبارزه موسى را با ساحران در سورههاى «طه» و «اعراف» و «يونس» و «شعراء»، بيان كرده است در اينجا از بيان آن صرفنظر نموده، تنها به مسأله بناى برج پرداخته كه تنها در اين سوره و سوره «مؤمن» مطرح شده است.