كه در پايان داستان نوح و ابراهيم و موسى عليهم السلام بيان شد.
مىفرمايد: «در اين سرگذشت، آيه و نشانه روشنى است از قدرت خدا، از استقامت پيامبران، و از سرانجام شومى كه دامنگير سركشان و جباران گرديد ولى با اين همه، باز بيشتر آنها ايمان نياوردند» «إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ».
***
«و پروردگار تو قدرتمند، شكست ناپذير، رحيم و مهربان است» «وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ».
به اندازه كافى مدارا مىكند، فرصت مىدهد، دلائل روشن براى هدايت گمراهان ارائه مىنمايد، اما به هنگام مجازات چنان محكم مىگيرد كه مجال فرار براى احدى باقى نمىماند!
***