«منظور اين است كه آنها از روى آگاهى گام برمىدارند نه از روى شك و ترديد»!. «1»
*** دوازدهمين ويژگى اين مؤمنان راستين، آن است كه: توجه خاصى به تربيت فرزند و خانواده خويش دارند، و براى خود در برابر آنها مسئوليت فوقالعادهاى قائلند: «آنها پيوسته از درگاه خدا مىخواهند و مىگويند: پروردگارا از همسران و فرزندان ما كسانى قرار ده كه مايه روشنى چشم ما گردد»! «وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ».
بديهى است منظور اين نيست كه: تنها در گوشهاى بنشينند و دعا كنند، بلكه دعا دليل شوق و عشق درونيشان بر اين امر است، و رمز تلاش و كوشش.
مسلماً چنين افرادى آنچه در توان دارند، در تربيت فرزندان و همسران و آشنائى آنها به اصول و فروع اسلام و راههاى حق و عدالت، فروگذار نمىكنند و در آنجا كه دستشان نمىرسد، دست به دامن لطف پروردگار مىزنند و دعا مىكنند، اصولًا، هر دعاى صحيحى بايد اين گونه باشد، به مقدار توانائى تلاش كردن و خارج از مرز توانائى دعا نمودن.
«قرة عين» معادل نور چشم است كه در فارسى مىگوئيم، كنايه از كسى كه مايه سرور و خوشحالى است.
اين تعبير، در اصل از كلمه «قُرّ» (بر وزن حرّ) گرفته شده، كه به معنى سردى و خنكى است، و از آنجا كه معروف است (و بسيارى از مفسران به آن تصريح كردهاند) اشگ شوق همواره خنك، و اشكهاى غم و اندوه داغ و سوزان است، لذا «قرة عين» به معنى چيزى است كه مايه خنك شدن چشم انسان