خيانت كنى در اين هنگام خداوند تصديق سخن پيامبر صلى الله عليه و آله را در اين آيه نازل كرد: «وَ الَّذِيْنَ لا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ الهاً آخَر ...». «1»
گرچه، در اين حديث سخن از نوع خاصى از قتل و زنا به ميان آمده، ولى با توجه به اطلاق مفهوم آيه، اين حكم درباره همه انواع آن مىباشد و مورد روايت، مصداق واضحترى از آن است.
***
از آنجا كه اين سه گناه، نهايت اهميت را دارد، باز در آيه بعد روى آن تكيه كرده، مىگويد: «كسانى كه مرتكب اين امور شوند، عذاب آنها در قيامت مضاعف مىگردد، و با خوارى، جاودانه در عذاب خواهد ماند» «يُضاعَفْ لَهُ الْعَذابُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ يَخْلُدْ فِيهِ مُهاناً».
در اينجا دو سؤال پيش مىآيد: نخست اين كه: چرا عذاب اين گونه اشخاص مضاعف مىگردد؟
چرا به اندازه گناهشان مجازات نشوند؟
آيا اين با اصول عدالت سازگار است؟
ديگر اين كه، در اينجا سخن از خلود و عذاب جاويدان است، در حالى كه مىدانيم: خلود تنها مربوط به كفار است، و از سه گناهى كه در اين آيه ذكر شده تنها گناه اول كفر مىباشد، و اما قتل نفس و زنا نمىتواند، سبب خلود گردد؟
مفسران، در پاسخ سؤال اول، بحث بسيار كردهاند، آنچه صحيحتر به نظر مىرسد اين است كه: منظور از مضاعف شدن عذاب، اين است كه بر هر يك از اين گناهان سهگانه، كه در اين آيه مذكور است مجازات جداگانهاى خواهد شد كه مجموعاً عذاب مضاعف است.