الْقُرْآنِ فِىَ ذِكْرِ الْفُرُوجِ فَهِىَ مِنَ الزِّنا الَّا هذِهِ الآيَةُ فَانَّها مِنَ النَّظَرِ: «هر آيهاى كه در قرآن سخن از حفظ فروج مىگويد، منظور حفظ كردن از زنا است، جز اين آيه منظور از آن، حفظ كردن از نگاه ديگران است». «1»
و از آنجا كه گاه به نظر مىرسد: چرا اسلام از اين كار كه با شهوت و خواست دل بسيارى هماهنگ است نهى كرده، در پايان آيه مىفرمايد: «اين براى آنها بهتر و پاكيزهتر است» «ذلِكَ أَزْكى لَهُمْ».
آن گاه به عنوان اخطار، براى كسانى كه نگاه هوسآلود و آگاهانه به زنان نامحرم مىافكنند و گاه آن را غير اختيارى قلمداد مىكنند، مىگويد: «خداوند از آنچه انجام مىدهيد مسلماً آگاه است» «إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما يَصْنَعُونَ».
***
در آيه بعد، به شرح وظائف زنان در اين زمينه مىپردازد، نخست به وظائفى كه مشابه مردان دارند اشاره كرده مىگويد: «و به زنان با ايمان بگو چشمهاى خود را فرو گيرند (و از نگاه كردن به مردان نامحرم خوددارى كنند) و دامان خود را حفظ نمايند» «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ».
و به اين ترتيب، «چشمچرانى» همان گونه كه بر مردان حرام است بر زنان نيز حرام مىباشد، و پوشانيدن عورت از نگاه ديگران، چه از مرد و چه از زن براى زنان نيز همانند مردان واجب است.
پس از آن به مسأله حجاب كه از ويژگى زنان است ضمن سه جمله اشاره فرموده:
1- «آنها نبايد زينت خود را آشكار سازند جز آن مقدار كه طبيعتاً ظاهر