خَيْرٌ وَ أَبْقى».
خداوند انواع مواهب و نعمتها را به تو بخشيده است: ايمان و اسلام، قرآن، آيات الهى، روزىهاى حلال و پاكيزه و سرانجام نعمتهاى جاودان آخرت اين روزىها پايدارند و جاودانى.
***
در آيه بعد، براى تلطيف روح پيامبر صلى الله عليه و آله و تقويت قلب او مىفرمايد:
«خانواده خود را به نماز دستور ده، و خود نيز بر انجام آن شكيبا و پر استقامت باش» «وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْها».
چرا كه اين نماز براى تو و خاندانت، مايه پاكى، صفاى قلب و تقويت روح و دوام ياد خدا است.
بدون شك ظاهر «اهل» در اينجا خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله به طور كلى است، ولى از آنجا كه اين سوره در «مكّه» نازل شده، در آن زمان مصداق اهل، «خديجه و على» عليهما السلام بودهاند، و ممكن است بعضى ديگر از نزديكان پيامبر صلى الله عليه و آله را نيز شامل شود، اما با گذشت زمان، دامنه خاندان پيامبر گسترده شد.
آنگاه اضافه مىكند، اگر دستور نماز به تو و خاندانت داده شده است منافع و بركاتش تنها متوجه خود شما است «ما از تو روزى نمىخواهيم بلكه به تو روزى مىدهيم» «لانَسْئَلُكَ رِزْقاً نَحْنُ نَرْزُقُكَ».
اين نماز، چيزى بر عظمت پروردگار نمىافزايد، بلكه سرمايه بزرگى براى تكامل شما انسانها و كلاس عالى تربيت است.
يا به تعبير ديگر، خداوند همچون پادشاهان و اميران نيست كه از ملت خود باج مىگرفتند و زندگى خود و اطرافيان را اداره مىكردند، خداوند از همگان بىنياز است و همگان به او نيازمند.