از جنگ، بيشترين امكانات اقتصادى آنها را در كام خود فرو برده، و پشتهايشان زير اين بار سنگين خم شده است.
زندانها مملوّ از جنايتكاران است، در هر ساعت و دقيقه طبق آمارهاى رسميشان، قتلها و جنايتهاى هولناكى رخ مىدهد، آلودگى به مواد مخدر و فحشاء آنها را برده و اسير ساخته است، در محيط خانوادههاشان، نه نور محبتى است، و نه پيوند عاطفى نشاط بخشى، آرى، اين است زندگى سخت و معيشت ضنك آنها!
رئيس جمهور اسبق «آمريكا» (كشور شيطان بزرگ) «نيكسون» در نخستين نطق رياست جمهوريش به اين واقعيت اعتراف كرده گفت: «ما گرداگرد خويش زندگانىهاى تو خالى مىبينيم، در آرزوى ارضاء شدن هستيم، ولى هرگز ارضاء نمىشويم»!
يكى ديگر از مردان معروف آنها كه نقش او در جامعه به اصطلاح شادى آفريدن براى همه بود، مىگويد: «من مىبينم انسانيت در كوچه تاريكى مىدود كه در انتهاى آن جز نگرانى مطلق نيست»! «1»
جالب اين كه: در روايات اسلامى مىخوانيم: از امام صادق عليه السلام پرسيدند منظور از آيه «مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً» چيست؟ فرمود: اعراض از ولايت امير مؤمنان عليه السلام است. «2»
آرى، آن كس كه الگوى خود را از زندگى على عليه السلام بگيرد همان ابرمردى كه تمام دنيا در نظرش از يك برگ درخت كم ارزشتر بود، آن چنان به خدا دل ببندد كه جهان در نظرش كوچك گردد، او هر كس باشد، زندگى گشاده و وسيعى خواهد داشت، اما آنها كه اين الگوها را فراموش كنند، در هر شرائط گرفتار