بزرگترين افتخار و شيرينترين لحظه عمر او بود.
4- علاوه بر اين «ما او را نزديك ساختيم و با او سخن گفتيم» «وَ قَرَّبْناهُ نَجِيّاً». «1»
نداى الهى موهبتى بود و تكلم با او موهبت ديگر.
***
5- و سرانجام، «از رحمت خود، برادرش هارون را كه او نيز پيامبر بود به او بخشيديم» تا پشتيبان و يار و همكار او باشد «وَ وَهَبْنا لَهُ مِنْ رَحْمَتِنا أَخاهُ هارُونَ نَبِيّاً».
***
نكتهها:
1- «مخلَص» چه كسى است؟
در آيات فوق، خوانديم: خداوند موسى عليه السلام را از بندگان «مخلَص» خود (به فتح لام) قرار داد، و اين مقام همان گونه كه اشاره كرديم، مقامى است بسيار با عظمت، مقامى است توأم با بيمه الهى از لغزشها و انحرافها، مقام نفوذناپذيرى در برابر شيطان كه جز در سايه جهاد مداوم با نفس، و اطاعت مستمر و پىگير از فرمان خدا به دست نمىآيد.
بزرگان علم اخلاق اين مقام را، مقامى بسيار بلند و عالى مىدانند و از آيات قرآن استفاده مىشود كه: «مخلَصين» ويژگىها و افتخارات خاصى دارند كه در ذيل آيات مناسب به خواست خدا خواهد آمد.
***