چيز اصلاح شود.
اين سخن، بدين معنى نيز هست كه: اگر از تلاشهاى خود در كوتاه مدت نتيجه نگرفتيم، هرگز، نبايد يأس و نوميدى به خود راه دهيم، و دست از ادامه تلاش و كوشش برداريم. توجه داشته باشيم: غالباً پيروزىهاى نهائى و كامل در دراز مدت است.
***
2- رابطه علم و ايمان
درس ديگرى كه از آيات فوق به وضوح مىتوان گرفت: رابطه علم و ايمان است، مىگويد: شما چه به اين آيات الهى ايمان بياوريد، چه نياوريد، «عالمان» نه تنها به آن ايمان مىآورند، بلكه آن چنان عشق به «اللّه» در وجودشان شعله مىكشد كه، بىاختيار در برابر آن به سجده مىافتند و سيلاب اشك بر رخسارشان جارى مىشود، و هر زمان، خضوع و خشوعشان بيشتر و ادب و احترامشان نسبت به اين آيات فزونتر مىگردد!.
تنها فرومايگان جاهل هستند كه: در برخورد با حقائق، گاه با بى اعتنائى و گاهى با سخريه و استهزاء، از كنار آن مىگذرند، و اگر اين گونه افراد، احياناً جذب به سوى ايمان بشوند، ايمانى ضعيف، ناپايدار و خالى از عشق و شور و حرارت خواهند داشت.
به علاوه، اين تأكيد مجددى است بر ابطال فرضيه پوچ آنها كه خيال مىكنند: دين رابطهاى با جهل بشر دارد، قرآن مجيد بر ضد اين ادعا در موارد مختلف تأكيد مىكند: علم و ايمان همه جا با هم هستند، ايمان عميق و پابرجا جز در سايه علم، ممكن نيست، و علم نيز در مراحل عالىتر و بالاتر، از ايمان كمك مىگيرد (دقت كنيد).
***