مُبارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آياتِه: «اين كتابى است كه بر تو نازل كرديم، كتابى است پر بركت تا مردم در آيات آن بينديشند» مسلّم است قرآن قبل از نزولش به صورت نوشتهاى در ميان انسانها وجود نداشت.
اين احتمال نيز وجود دارد كه تعبير به كتاب اشاره به مكتوب بودنش در «لوح محفوظ» باشد (درباره لوح محفوظ در جاى خود بحث خواهيم كرد). «1»
***
3- هدايت چيست؟
كلمه «هدايت» در قرآن در موارد فراوانى استعمال شده است ولى ريشه و اساس همه آنها به دو معنى بازگشت مىكند:
1- «هدايت تكوينى» كه در تمام موجودات جهان وجود دارد (منظور از هدايت تكوينى رهبرى موجودات به وسيله پروردگار زير پوشش نظام آفرينش و قانونمندىهاى حساب شده جهان هستى است).
قرآن مجيد در اين زمينه از زبان موسى عليه السلام مىگويد: رَبُّنَا الَّذي أَعْطى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى: «پروردگار ما همان كسى است كه همه چيز را آفريد و سپس آن را هدايت كرد». «2»
2- «هدايت تشريعى» كه به وسيله پيامبران و كتابهاى آسمانى انجام مىگيرد و انسانها با تعليم و تربيت آنان در مسير تكامل پيش مىروند، شاهد آن نيز در قرآن فراوان است از جمله مىخوانيم: وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا: «آنها را راهنمايانى قرار داديم كه به فرمان ما مردم را هدايت مىكنند». «3»
***
4- چرا هدايت قرآن ويژه پرهيزكاران است؟