تفسير:
رنگهاى غير خدائى را بشوئيد!
به دنبال دعوتى كه در آيات سابق از عموم پيروان اديان، دائر به تبعيت از برنامههاى همه انبياء شده بود، در نخستين آيه مورد بحث، به همه آنها فرمان مىدهد: «تنها رنگ خدائى را بپذيريد» «صِبْغَةَ اللَّهِ» «1»
كه همان رنگ ايمان و توحيد خالص است.
پس از آن، اضافه مىكند: چه كسى رنگى بهتر از رنگ خدائى دارد، هيچ كس رنگى بهتر از رنگ خدائى ندارد، «چه رنگى از رنگ خدائى بهتر است؟ و ما منحصراً او را پرستش مىكنيم» «وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَ نَحْنُ لَهُ عابِدُونَ».
و به اين ترتيب، قرآن فرمان مىدهد: همه رنگهاى نژادى، قبيلگى و ساير رنگهاى تفرقهانداز را از ميان بردارند و همگى به رنگ الهى در آيند.
مفسران نوشتهاند: در ميان مسيحيان معمول بود فرزندان خود را «غسل تعميد» مىدادند، گاه ادويه مخصوص زرد رنگى به آب اضافه مىكردند و مىگفتند: اين غسل، مخصوصاً با اين رنگ خاص، باعث تطهير نوزاد از گناه ذاتى كه از آدم به ارث برده است مىشود.
قرآن بر اين منطق بى اساس، خط بطلان مىكشد و مىگويد: بهتر اين است به جاى رنگ ظاهر و رنگهاى خرافاتى و تفرقهانداز، رنگ حقيقت و خدائى را بپذيريد تا روح و جانتان از هر آلودگى پاك گردد.
راستى چه تعبير زيبا و لطيفى است! اگر مردم رنگ خدائى را بپذيرند يعنى