2- «روح القدس» چيست؟
مفسران بزرگ درباره روح القدس، تفسيرهاى گوناگونى دارند:
1- برخى گفتهاند: منظور «جبرئيل» است، بنابراين معنى آيه مورد بحث چنين خواهد بود خداوند عيسى را به وسيله «جبرئيل» كمك و تأئيد كرد.
شاهد اين سخن آيه 102 «نحل» است: قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِنْ رَبِّكَ بِالْحَقِّ: «بگو روح القدس آن را به حقيقت بر تو نازل كرده است».
اما چرا جبرئيل را روح القدس مىگويند؟ به خاطر اين است كه از طرفى جنبه روحانيت در فرشتگان مسأله روشنى است و اطلاق كلمه «روح» بر آنها كاملًا صحيح است، و اضافه كردن آن به «القدس» اشاره به پاكى و قداست فوقالعاده اين فرشته است.
2- بعضى ديگر معتقدند: «روح القدس» همان نيروى غيبى است كه عيسى عليه السلام را تأئيد مىكرد، و با همان نيروى مرموز الهى مردگان را به فرمان خدا زنده مىنمود.
البته اين نيروى غيبى به صورت ضعيفتر در همه مؤمنان با تفاوت درجات ايمان وجود دارد و همان امدادهاى الهى است كه انسان را در انجام طاعات و كارهاى مشكل مدد مىكند، و از گناهان باز مىدارد، لذا در بعضى از احاديث در مورد بعضى از شعراى اهل بيت عليهم السلام مىخوانيم كه پس از خواندن اشعارش امام عليه السلام به او فرمود: إِنَّما نَطَقَ رُوحُ الْقُدُسِ عَلَى لِسانِك: «روح القدس بر زبان تو جارى ساخت و آنچه گفتى به يارى او بود». «1»- «2»