آيه مورد بحث، چگونگى كفران و ناسپاسى آنها را در برابر اين نعمتهاى بزرگ منعكس مىكند و نشان مىدهد: آنها چه مردم لجوجى بودهاند كه شايد در تمام تاريخ ديده نشده است، افرادى اين همه مورد لطف خدا قرار گيرند ولى در مقابل تا اين حد ناسپاسى و عصيان كنند.
نخست مىگويد: «و به خاطر بياوريد زمانى را كه گفتيد: اى موسى ما هرگز نمىتوانيم به يك نوع غذا قناعت كنيم» (منّ و سلوى هر چند خوب و لذيذ است، اما ما غذاى متنوع مىخواهيم) «وَ إِذْ قُلْتُمْ يا مُوسى لَنْ نَصْبِرَ عَلى طَعامٍ واحِدٍ».
«بنابراين از خدايت بخواه تا از آنچه از زمين مىرويد براى ما قرار دهد از سبزيجات، خيار، سير، عدس و پياز» «فَادْعُ لَنا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الأَرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها».
ولى موسى به آنها «گفت: آيا شما غذاى پستتر را در مقابل آنچه بهتر است انتخاب مىكنيد»؟ «قالَ أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذي هُوَ أَدْنى بِالَّذي هُوَ خَيْرٌ».
«اكنون كه چنين است از اين بيابان بيرون رويد و كوشش كنيد وارد شهرى شويد، زيرا آنچه مىخواهيد در آنجا است» «اهْبِطُوا مِصْراً فَإِنَّ لَكُمْ ما سَأَلْتُمْ».
پس از آن، قرآن اضافه مىكند: «خداوند مُهر ذلت و فقر را بر پيشانى آنها زد» «وَ ضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْكَنَةُ».
«و بار ديگر به غضب الهى گرفتار شدند» «وَ بائُوا بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ».
«اين به خاطر آن بود كه آنها آيات الهى را انكار مىكردند و پيامبران را به ناحق مىكشتند» «ذلِكَ بِأَنَّهُمْ كانُوا يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ».
و «اين به خاطر آن بود كه آنها گناه مىكردند و تعدى و تجاوز داشتند»