58 وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْيَةَ فَكُلُوا مِنْها حَيْثُ شِئْتُمْ رَغَداً وَ ادْخُلُوا الْبابَ سُجَّداً وَ قُولُوا حِطَّةٌ نَغْفِرْ لَكُمْ خَطاياكُمْ وَ سَنَزيدُ الْمُحْسِنينَ
59 فَبَدَّلَ الَّذينَ ظَلَمُوا قَوْلًا غَيْرَ الَّذي قيلَ لَهُمْ فَأَنْزَلْنا عَلَى الَّذينَ ظَلَمُوا رِجْزاً مِنَ السَّماءِ بِما كانُوا يَفْسُقُونَ
ترجمه:
58- و (به خاطر بياوريد) زمانى را كه گفتيم: «در اين شهر (بيت المقدس) وارد شويد؛ و از نعمتهاى فراوان آن، از هر جا مىخواهيد بخوريد؛ و از در (بيت المقدس) با خضوع و خشوع وارد گرديد! و بگوئيد: «خداوندا گناهان ما را بريز! تا خطاهاى شما را ببخشيم؛ و به نيكوكاران پاداش بيشترى خواهيم داد».
59- اما افراد ستمگر، اين سخن را كه به آنها گفته شده بود، تغيير دادند؛ (و به جاى آن، جمله استهزاء آميزى گفتند؛) لذا بر ستمگران، در برابر اين نافرمانى، عذابى از آسمان فرستاديم.
تفسير: لجاجت شديد بنى اسرائيل
در اينجا به فراز ديگرى از زندگى بنى اسرائيل برخورد مىكنيم كه مربوط به ورودشان در سرزمين مقدس است.
آيه نخست، مىگويد: «به خاطر بياوريد زمانى را كه به آنها گفتيم: داخل اين قريه (يعنى سرزمين قدس) شويد» «وَ إِذْ قُلْنَا ادْخُلُوا هذِهِ الْقَرْيَةَ».
«قريه» گر چه در زبان روزمره ما به معنى «روستا» است، ولى در قرآن و