تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 312

57 وَ ظَلَّلْنا عَلَيْكُمُ الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوى‌ كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ ما ظَلَمُونا وَ لكِنْ كانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ
ترجمه:
57- و ابر را بر شما سايبان قرار داديم؛ و «مَنّ» (شيره مخصوص درختان) و «سَلْوى‌» (مرغان مخصوص شبيه كبوتر) را بر شما فرستاديم؛ (و گفتيم:) «از نعمت‌هاى پاكيزه‌اى كه به شما روزى داده‌ايم بخوريد»! (ولى شما كفران كرديد!) آنها به ما ستم نكردند؛ بلكه به خود ستم مى‌نمودند.
تفسير:
نعمت‌هاى گوناگون
آن گونه كه از آيات سوره «مائده» (20 و 21 و 22) برمى‌آيد پس از آن كه بنى اسرائيل از چنگال فرعونيان نجات يافتند، خداوند به آنها فرمان داد به سوى سرزمين مقدس «فلسطين» حركت كنند و در آن وارد شوند، اما بنى اسرائيل زير بار اين فرمان نرفتند و گفتند: تا ستمكاران (قوم عمالقه) از آنجا بيرون نروند ما وارد اين سرزمين نخواهيم شد، به اين هم اكتفا نكردند، بلكه به موسى‌ گفتند: «تو و خدايت به جنگ آنها برويد پس از آن كه پيروز شديد ما وارد خواهيم شد»!. «1»
موسى‌ از اين سخن سخت ناراحت گشت، و به پيشگاه خداوند شكايت كرد. سرانجام چنين مقرر شد كه بنى اسرائيل مدت چهل سال در بيابان (صحراى سينا) سرگردان بمانند.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 1 صفحه : 312

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست