همان گونه كه در شرح سند نامه ذيلا آمده، اين نامه مربوط به فتنهاى است كه
معاويه در بصره به راه انداخت و ماجراى آن به طور فشرده چنين بود كه بعضى از
اطرافيان معاويه بعد از اشغال مصر به دست عمرو بن عاص و كشته شدن
اين نامه مربوط به فتنهاى است كه معاويه به وسيله فردى به نام ابن حضرمى در
بصره به وجود آورد و هدفش سلطه بر بصره بود، او دستور داشت از كينههايى كه
شكستخوردگان جنگ جمل در بصره به دل داشتند و همچنين از ماجراى خون عثمان
بهرهگيرى كند و مردم را بشوراند و بصره را از قلمرو امير مؤمنان على عليه السلام
بيرون ببرد كه موفق به اين كار نشد و خودش نيز كشته شد. اين حادثه را «ابراهيم
ثقفى» در كتاب معروف الغارات آورده است و امام عليه السلام پس از فرونشاندن اين
فتنه به وسيله بعضى از ياران خود، اين نامه را براى مردم بصره نگاشت. بايد توجّه
داشت كه كتاب الغارات قبل از سيد رضى نگاشته شده، بنابراين از منبعى غير از
نهجالبلاغه گرفته شده است. (نويسنده اين كتاب ابراهيم بن هلال ثقفى در سال 283
چشم از جهان فرو بست). (مصادر نهجالبلاغه، ج 3، ص 279)
نام کتاب : پيام امام امير المومنين(ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 9 صفحه : 439