حاصل آن بيان متولى وقف يعنى فرزندان رشيد امير مؤمنان عليه السلام امام حسن عليه السلام و بعد از او امام حسين عليه السلام و مصارف موقوفه و چگونگى تقسيم آن و نيز نحوه اداره نخلستان‌هاست. از مجموع اين وصيّت‌نامه استفاده مى‌شود كه امام نخلستان‌هاى متعدّدى در مناطق مختلف داشته كه يا از سهميه غنايم جنگى به دست آمده بود و يا با تلاش و كار و كوشش خود آن حضرت كه همه آنها را وقف خاص و در مواردى وقف عام نمود تا استفاده آن فراگير باشد.

تنها در بخش اخير وصيّت‌نامه اشاره‌اى به كنيزان شده كه چگونه راه آزادى به روى آنها گشوده شود.

در ضمن از كلام سيّد رضى در ذيل نامه استفاده مى‌شود كه آنچه را مرحوم سيّد نسبت به آن اهتمام مى‌ورزيده بخش‌هايى است كه از نظر فصاحت و بلاغت برجستگى خاصى داشته است.