لَا تُقَاتِلُوهُمْ حَتَّى‌ يَبْدَءُوكُمْ، فَإِنَّكُمْ بِحَمْدِ اللَّهِ عَلَى‌ حُجَّةٍ، وَ تَرْكُكُمْ إِيَّاهُمْ حَتَّى‌ يَبْدَؤُوكُمْ حُجَّةٌ أُخْرَى‌ لَكُمْ عَلَيْهِمْ. فَإِذَا كَانَتِ الْهَزِيمَةُ بِإِذْنِ اللَّهِ فَلَا تَقْتُلُوا مُدْبِراً، وَ لَا تُصِيبُوا مُعْوِراً، وَ لَا تُجْهِزُوا عَلَى‌ جَرِيحٍ، وَ لَا تَهِيجُوا النِّسَاءَ بِأَذًى، وَ إِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَكُمْ، وَ سَبَبْنَ أُمَرَاءَكُمْ، فَإِنَّهُنَّ ضَعِيفَاتُ الْقُوَى‌ وَ الْأَنْفُسِ وَ الْعُقُولِ؛ إِنْ كُنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْكَفِّ عَنْهُنَّ وَ إِنَّهُنَّ لَمُشْرِكَاتٌ؛ وَ إِنْ كَانَ الرَّجُلُ لَيَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ بِالْفَهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ فَيُعَيَّرُ بِهَا وَ عَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ.

ترجمه‌

با آنها نجنگيد تا آنها جنگ را آغاز كنند، زيرا به حمد خدا شما داراى حجت و دليل هستيد (شما پيرو امام عليه السلام و پيشوايى مى‌باشيد كه خدا و خلق بر آن اتفاق دارند)، بنابراين اگر آنها آغازگر جنگ باشند، حجت و دليل ديگرى براى شما بر ضد آنهاست و هنگامى كه به اذن خدا دشمن شكست خورد فراريان را نكشيد، و بر ناتوان‌ها ضربه‌اى وارد نكنيد، و مجروحان را به قتل نرسانيد، زنان را با اذيت و آزار به هيجان نياوريد، هر چند آنها به شما دشنام دهند و به سرانتان بدگويى كنند، زيرا آنها از نظر قوا ناتوان و از نظر روحيّه و عقل و خرد ضعيف‌اند و در آن زمان كه زنان مشركان (در عصر پيامبر) به ما بدگويى مى‌كردند و دشنام مى‌دادند (از سوى آن حضرت) دستور داده مى‌شد كه از آزار و اذيت آنها خوددارى كنيم، حتى در زمان جاهليّت اگر مردى دست به روى زنى بلند مى‌كرد و سنگى به سوى او پرتاب مى‌نمود و يا او را با چوب مى‌زد، همين امر باعث ننگ او و فرزندانش مى‌شد!