وَ قَدْ أَمَّرْتُ عَلَيْكُمَا وَ عَلَى‌ مَنْ فِي حَيِّزِكُمَا مَالِكَ بْنَ الْحَارِثِ الْأَشْتَرَ، فَاسْمَعَا لَهُ وَ أَطِيعَا، وَ اجْعَلَاهُ دِرْعاً وَ مِجَنّاً، فَإِنَّهُ مِمَّنْ لَا يُخَافُ وَهْنُهُ وَ لَا سَقْطَتُهُ وَ لَا بُطْؤُهُ عَمَّا الْإِسْرَاعُ إِلَيْهِ أَحْزَمُ، وَ لَا إِسْرَاعُهُ إِلَى‌ مَا الْبُطْ ءُ عَنْهُ أَمْثَلُ.

ترجمه‌

من مالك بن حارث اشتر را بر شما و بر آنان كه تحت فرمان شما هستند، امير ساختم؛ گوش به فرمانش دهيد و از او اطاعت كنيد. او را زره و سپر محكم خويش سازيد، زيرا او كسى است كه سستى در او راه ندارد و لغزش پيدا نمى‌كند، در جايى كه سرعت لازم است كندى نخواهد كرد و در آنجا كه كندى و آرامش لازم است سرعت و شتاب به خرج نمى‌دهد.

شرح و تفسير مالك فرماندهى لايق‌

امام عليه السلام در اين نامه كه به زياد بن نضر و شريح بن هانى نوشته است نخست به مأموريت مهم مالك اشتر اشاره كرده و مى‌فرمايد: «من مالك بن حارث اشتر را بر شما و بر آنان كه تحت فرمان شما هستند، امير ساختم گوش به فرمانش دهيد و از او اطاعت كنيد»؛ (وَ قَدْ أَمَّرْتُ عَلَيْكُمَا وَ عَلَى‌ مَنْ فِي حَيِّزِكُمَا [1] مَالِكَ بْنَ الْحَارِثِ الْأَشْتَرَ، فَاسْمَعَا لَهُ وَ أَطِيعَا).

سپس مى‌افزايد: «او را زره و سپر محكم خويش سازيد، زيرا او كسى است كه‌

[1]. «حيّز» به معناى مكان، حوزه و ناحيه است و از ريشه «حيازة» به معناى تملك كردن و در اختيار گرفتن است.