هنگامى كه به دشمن رسيديد يا دشمن به سراغ شما آمد، لشكرگاه خود را در جلوى
تپهها يا دامنه كوهها يا كنار نهرها قرار دهيد تا سبب حفاظت و ايمنى شما گردد و
بهتر بتوانيد از پيش رو به دفاع بپردازيد و بايد همواره پيكار شما با دشمن از يك
سو يا دو سو باشد (نه بيشتر زيرا تعدّد جهات باعث تجزيه لشكر و تشتت قوا و آسيب
پذيرى آن مىشود) مراقبان و ديدبانهايى بر قلّه كوهها و روى تپّهها و بلنديها
قرار دهيد مبادا دشمن از جايى كه محل خطر يا مورد اطمينان شماست ناگهان به شما
حمله كند و بدانيد مقدّمه لشكر چشمهاى لشكرند، و چشمهاى مقدّمه، پيشگامان و نيروى
اطلاعاتى لشكرند.
از پراكندگى و تفرقه سخت بپرهيزيد؛ بنابراين هنگامى كه توقف كرديد و پياده
شديد، همه با هم پياده شويد و هر گاه كوچ كرديد همه با هم كوچ كنيد و هنگامى كه
پردههاى تاريكى شب شما را پوشاند، نيزهداران را با نيزه به صورت
نام کتاب : پيام امام امير المومنين(ع) نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 9 صفحه : 157