إنّي أكره لكم أن تكونوا سبّابين، و لكنّكم لو وصفتم أعمالهم، و ذكرتم حالهم، كان أصوب في القول، و أبلغ في العذر، و قلتم مكان سبّكم إيّاهم:

اللّهمّ أحقن دماءنا و دماءهم، و أصلح ذات بيننا و بينهم، و اهدهم من ضلالتهم، حتّى يعرف الحقّ من جهله، و يرعوي عن الغيّ و العدوان من لهج به.

ترجمه‌

من دوست ندارم كه شما دشنام دهنده باشيد؛ ولى اگر اعمال زشتشان را شرح دهيد و احوال آنها را بيان كنيد به گفتار صحيح نزديك‌تر و براى اتمام حجّت رساتر است. شما بايد به‌جاى دشنام چنين مى‌گفتيد: پروردگارا خون ما و آنها را حفظ كن (و آتش جنگ را خاموش فرما) ميان ما و آنها را اصلاح كن و آنان را از گمراهيشان هدايت نما تا كسانى كه جاهلند حق را بشناسند و آنها كه گمراهند و بر دشمنى با حق اصرار مى‌ورزند ازآن دست بردارند و (به راه راست) باز گردند.

شرح و تفسير دشنام نه، دعا كنيد!

آنچه در اين كلام آمده است، دستور مهم اخلاقى و اجتماعى است كه مى‌تواند آثار زيادى داشته باشد و آن نهى از بدگويى به دشمن و سبّ و لعن اوست كه ممكن است آتش خشم او را برافروزد و كينه‌ها را عميق‌تر سازد.

همان‌گونه كه گذشت اين سخن را امام زمانى گفت كه در ماجراى صفين شنيد