سپس امام عليه السّلام در تأييد و تكميل اين سخن فرمود: «خدا رحمت كند كسى را كه هرگاه حقى را ببيند آن را يارى كند و اگر ستمى را مشاهده كرد آن را دفع نمايد و به يارى صاحب حق برخيزد (و برضدّ ستمگر قيام كند)»؛ (ثم قال عليه السّلام: رحم اللّه رجلا رأى حقّا فأعان عليه، أو رأى جورا فردّه، و كان عونا بالحقّ على صاحبه).

نكته‌ها

1. چرا اموال بيت المال به طور مساوى تقسيم مى‌شود؟

هرگاه خلافت ظاهرى امير مؤمنان على عليه السّلام بلافاصله بعد از پيامبر اكرم صورت گرفته بود مشكلى در كار نبود، زيرا آن حضرت دقيقا همان برنامه عصر رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله را ادامه مى‌داد؛ ولى مشكل بزرگ اين بود كه امام، زمانى روى كار آمد كه مردم به انواع تبعيضهاى دوران خليفه دوم و از آن بيشتر دوران عثمان، خوگرفته بودند و تغيير اين عادت بسيار مشكل مى‌نمود و قسمت عمده تلاش آن حضرت متوجه از بين بردن تبعيضات نابجا بود و عامل اصلى جنگهايى همچون جمل و صفّين همان طرفداران تبعيض بودند.

بى‌شكّ طلحه و زبير از پيشگامان اسلام بودند و سهم مهمّى در پيروزيهاى مسلمين در جنگها داشتند و دفاع آنها از پيامبر اكرم در غالب جنگهاى اسلامى محرز و مسلّم است؛ ولى انحرافى كه از مسير پيامبر اكرم در دوران خليفه دوم و سوم به وجود آمد و سهم مهمّى براى اين دو امثال آنها از بيت المال قائل شدند، آنها را به ويژه خوارى و رانت‌خوارى عادت داد، لذا در همان گام نخست كه على عليه السّلام برضدّ اين تبعيضها برداشت فرياد اعتراضشان بلند شد، درست همان‌گونه كه مردم عصر جاهليت از تبديل بتهاى متعدد به خداى واحد قادر متعال، تعجب مى‌كردند آنها نيز از اين تغيير روش شگفت‌زده شدند و به امام‌