إنّما عهدكم بعبد اللّه بن قيس بالأمس يقول: «إنّها فتنة، فقطّعوا أوتاركم‌ [1]، و شيموا [2] سيوفكم»).

آنگاه در ادامه مى‌افزايد: «اگر او راست مى‌گويد (كه اين جنگها فتنه است) پس شركتش بدون اجبار و با ميل خود در اين ميدان نبرد خطا بود و اگر دروغ مى‌گويد، پس متهم است (و شخص متهم و دروغگو نبايد براى چنين امر مهمى؛ يعنى حكميّت برگزيده شود)»؛ (فإن كان صادقا فقد أخطأ بمسيره غير مستكره، و إن كان كاذبا فقد لزمته التّهمة).

جالب اينكه طبق روايتى كه مرحوم ابن ميثم در شرح نهج البلاغه خود آورده از (سويد بن غفله) نقل مى‌كند كه من با ابو موسى اشعرى در كنار فرات در زمان خلافت عثمان بودم، ابو موسى روايتى براى من نقل كرد و گفت: من از رسول خدا شنيدم كه مى‌فرمود: «بنى اسرائيل اختلاف كردند و اختلاف همچنان در ميان آنها ادامه يافت تا زمانى كه دو نفر حكم گمراه (براى حل اختلاف) برگزيدند آنها گمراه شدند و پيروان خود را نيز گمراه كردند و اين امر در امت من نيز واقع خواهد شد. در ميان آنها اختلافى پيدا مى‌شود و دو نفر حكم، گمراه و گمراه كننده براى حل اختلاف خود انتخاب خواهند كرد. سويد مى‌گويد: من به ابو موسى گفتم: بترس از اينكه يكى از آن‌دو تو باشى، او پيراهنش را از تن بيرون آورد و گفت از اين كار برائت مى‌جويم اين‌گونه كه پيراهنم را از خود دور كرده‌ام. (اشاره به اينكه چنين مأموريتى را نخواهم پذيرفت؛ ولى همان‌گونه كه مى‌دانيم پذيرفت و پيش‌بينى معجزه‌آساى پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله به وقوع پيوست). [3]

[1]. «اوتار» جمع «وتر» بر وزن «سفر» به معناى زه كمان است كه دو سر كمان را با آن مى‌بندند و حالت قوسى به آن مى‌دهد و هنگامى كه زه را مى‌كشند حالت قوسى بيشتر مى‌شود سپس وقتى زه را رها كردند، چوبه تير را كه به آن تكيه دارد به جلو پرتاب مى‌كند. و قطع اوتار در عبارت بالا كنايه از اين است كه اقدام به تيراندازى نشود.

[2]. «شيموا» از ريشه «شيم» بر وزن «عيب» به معناى شمشير را كشيدن و در غلاف كردن گرفته شده است.

[3]. اين روايت را نخست ابن ابى الحديد در جلد 13، صفحه 215 در شرح خطبه مورد بحث آورده و سپس مرحوم ابن ميثم و علّامه شوشترى در شروح خود نيز همين خطبه را آورده‌اند.