داراى ريشه‌ها و شاخه‌هاست و اضافه مى‌كند كه اين درخت پربار در سرزمين وجود ما ريشه دوانده و شاخه‌هاى پربارش بر سر ما سايه افكنده و به همين دليل خاندان وحى را «اميران كلام» ناميده است.

همه مى‌دانيم اين يك ادّعا نيست، واقعيّتى است كه دوست و دشمن به آن معترف‌اند. پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله از فصيح‌ترين افراد عرب زبان بود؛ چگونه فصيح نباشد در حالى كه كلام خدا كه فصاحتش در حدّ اعجاز است بر زبان او جارى شده و فصاحت امير مؤمنان على عليه السّلام زبانزد خاص و عام است و خطبه‌هاى او در نهج البلاغه دست به دست مى‌گردد و در گذشته، استادان سخن به شاگردان خود توصيه مى‌كردند اگر مى‌خواهند سخن گفتن آميخته با فصاحت و بلاغت را فرا گيرند خطبه‌هاى نهج البلاغه را حفظ كنند.

خطبه‌هاى بانوى اسلام نيز از فصيح‌ترين و بليغ‌ترين خطبه‌هاست.

پرورش يافتگان اين خانواده حضرت زينب و زين العابدين عليهما السّلام در خطبه‌هاى كوفه و شام چنان داد سخن دادند كه دوست و دشمن را منقلب ساختند، بنابراين بايد تصديق كرد كه نام «اميران سخن» براى اين خانواده، بسيار زيبنده است.

نكته‌ها

1. شگفتى‌هاى زبان‌

زبان ظاهرى يعنى قطعه گوشتى كه در دهان انسان است و كارهاى مهم و پيچيده‌اى بر عهده دارد و همچنين زبان فكرى به معناى قدرت بر اداى كلمات و جمله‌بندى‌ها و بيان مقاصد خويش از اين طريق هردو از مواهب عظيم خداوند است، لذا فلاسفه و دانشمندان فصل مميّز انسان را همان نطق (زبانى و فكر) شمرده و انسان را «حيوان ناطق» معرّفى مى‌كنند. درباره اين دو هرچه دقيق‌تر