232 و من كلام له عليه السّلام كلّم به عبد اللّه بن زمعة، و هو من شيعته، و ذلك أنّه قدم عليه فى خلافته يطلب منه مالا، فقال عليهم السّلام:

از سخنان امام عليه السّلام است كه به عبد اللّه زمعه‌ [1] فرمود كه از شيعيان آن حضرت بود و در هنگام خلافت نزد امام آمد و از او درخواست مالى كرد. امام سخنان ذيل را در پاسخ او فرمود: [2]

خطبه در يك نگاه‌

همان‌گونه كه در عنوان اين كلام آمد، عبد اللّه بن زمعه مالى را از حضرت طلبيد؛ ولى حضرت پاسخ منفى به او داد؛ زيرا آن مال از غنائم جنگى بود و تنها

[1]. عبد اللّه بن زمعه فرزندزاده اسود بود كه از دشمنان سرسخت پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله محسوب مى‌شد. عبد اللّه خواهرزاده امّ سلمه و دامادش بود و از شيعيان على عليه السّلام محسوب مى‌شود. پدر و عمو و برادرش كه در جنگ بدر در سپاه كفر بود به دست امير مؤمنان عليه السّلام كشته شدند. (رجوع شود به دائرة المعارف شيعى نوشته مرحوم اعلمى، ج 12، ص 305 و شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 13، ص 10 و تهذيب التهذيب ابن حجر عسقلانى، ج 5، ص 192).

[2]. سند خطبه:

نويسنده كتاب مصادر، تنها موردى كه درباره اين خطبه پيدا كرده كه از غير نهج البلاغه گرفته شده، غرر الحكم آمدى است كه در حرف الف آن را با تفاوتى آورده و اين تفاوت نشان مى‌دهد كه خطبه را از منبع ديگرى اخذ كرده است. (مصادر نهج البلاغه، ج 3، ص 178).