230 و من خطبة له عليه السّلام في مقاصد أخرى‌

از خطبه‌هاى امام عليه السّلام است كه پيرامون مسائل گوناگون ديگرى سخن مى‌گويد (تقوا، پايان زندگى، آمادگى براى سفر آخرت و صفات زاهدان). [1]

خطبه در يك نگاه‌

اين خطبه در حقيقت از چهار بخش تشكيل شده است:

در بخش اوّل، امام عليه السّلام درباره اهميّت تقوا و پرهيزكارى و آثار حيات‌بخش آن سخن مى‌گويد.

در بخش دوم پس از توصيه به انجام اعمال صالح، از ضرورت ياد مرگ و

[1]. سند خطبه:

دو نفر از دانشمندانى كه پس از سيّد رضى مى‌زيستند، بخشهايى از اين خطبه را در كتاب خود با تغييرات قابل ملاحظه‌اى آورده‌اند كه نشان مى‌دهد از مأخذ ديگرى جز نهج البلاغه آن را گرفته‌اند.

1. ابن اثير در موارد متعددى از كتاب النهاية از جمله ماده «خلس» و «عبل» و «حدم» و «دجى».

2. آمدى قسمتهاى زيادى از اين خطبه را در كتاب غرر الحكم با تفاوتهايى آورده است. (مصادر نهج البلاغه، ج 3، ص 175- 176)