در هر حال اين تعبيرات نيز افزون بر تكميل مفهوم اين دعا پيامى براى همه انسانها دارد و آن، اينكه در همه حال مراقب ظاهر و باطن و نيّات و اعمال خويش باشند، زيرا خداوند متعال از همه آنها باخبر است. اسرار درون آنان بر خداوند مكشوف و نياتشان آشكار است.

جمله‌ «قلوبهم إليك ملهوفة» (دلهاى آنان به تو مشتاق است) نتيجه ايمان و معرفت و توكل آنها بر خداست. هرچه علم و ايمان نسبت به او بيشتر باشد اشتياق انسان نسبت به آن مبدأ رحمت و محبّت و كرم، افزون مى‌گردد.

آنگاه در ادامه اين سخن به اين نكته اشاره مى‌كند كه اولياء اللّه و متوكّلان هرگز در برابر مشكلات و مصائب زانو نمى‌زنند و آرامش و اعتماد خود را از دست نمى‌دهند، مى‌فرمايد: «اگر غربت آنها را به وحشت اندازد ياد تو مونس تنهايى آنهاست و اگر مصائب و مشكلات، بر آنان فروبارد به سوى تو پناه مى‌آورند، زيرا مى‌دانند زمام تمام امور به دست (با كفايت) تو و سرچشمه همه آنها در اختيار تو است»؛ (إن أو حشتهم الغربة آنسهم ذكرك، و إن صبّت عليهم المصائب لجؤوا إلى الاستجارة بك، علما بأنّ أزمّة الأمور بيدك، و مصادرها عن قضائك).

در واقع همه اين حالات و صفات از اعتقاد به توحيد افعالى ناشى مى‌شود و نشان مى‌دهد اگر اين شاخه توحيد در درون جان انسان بارور شود چه ثمرات گرانبهايى دارد.

نه در برابر مشكلات احساس تنهايى مى‌كند و نه در تنهايى احساس غربت.