218 و من كلام له عليه السّلام في ذكر السّائرين إلى البصرة لحربه عليه السّلام‌

از سخنان امام عليه السّلام است درباره كسانى كه براى جنگ با او به سوى بصره حركت كردند. [1]

خطبه در يك نگاه‌

امام عليه السّلام در اين عبارت كوتاه اشاره‌اى به جنايات متعدّد لشكر جمل كه به اتفاق عايشه و طلحه و زبير راهى بصره شدند تا بر امام بشورند، مى‌فرمايد. از جمله ايجاد نفاق و تفرقه در ميان مردم بصره كه همه يكپارچه بودند و دست بيعت به امام داده بودند. لشكر جمل بيت المال مسلمانها را غارت كردند و عمّال بيت المال را كنار زدند، جمعى از شيعيان امام را كشتند و با گروه ديگرى به مقابله‌

[1]. سند خطبه:

به گفته نويسنده مصادر نهج البلاغه، مصادر اين سخن همان مصادر كلام سابق است، زيرا هريك از اينها فصلى از نامه‌اى است كه امام عليه السّلام آن را مرقوم داشته بود و دستور فرموده بود كه آن را بر مردم بخوانند (تا از ماجراهايى كه از زمان رحلت پيامبر اكرم تا عصر خلافت آن حضرت روى داد آگاه شوند). سپس مى‌افزايد:

«لذا در بعضى از نسخه‌هاى نهج البلاغه اين كلام متّصل به همان كلام سابق بدون هيچ‌گونه فاصله ذكر شده است». (مصادر نهج البلاغه، ج 3، ص 133).