211 و من خطبة له عليه السّلام في عجيب صنعة الكون‌

از خطبه‌هاى امام عليه السّلام است كه درباره شگفتى جهان آفرينش ايراد فرموده است. [1]

خطبه در يك نگاه‌

اين خطبه در واقع از يك بخش تشكيل شده و آن بيان شگفتيهاى خلقت زمين و آسمان، از آغاز خلقت گرفته تا به امروز است و در آن به نكات مختلفى اشاره شده است:

1. قدرت عظيم الهى در آفرينش جهان.

[1]. سند خطبه:

مطابق نوشته مصادر نهج البلاغه از جمله كسانى كه اين خطبه را نقل كرده‌اند زمخشرى در كتاب ربيع الابرار است و با اينكه او بعد از سيّد رضى مى‌زيسته، با توجّه به تفاوتهايى كه نقل او با نهج البلاغه دارد چنين برمى‌آيد كه او خطبه را از منبع ديگرى گرفته است و همچنين ابن اثير در كتاب لغت خود نهايه در دو مادّه «ثعجر» و «ازر» به آن اشاره كرده و تفاوتهايى كه ميان نقل ابن اثير و نهج البلاغه است نيز نشان مى‌دهد كه او خطبه را از منبع ديگرى اخذ كرده است. (مصادر نهج البلاغه، ج 3، ص 117) بايد توجّه داشت كه ابن اثير در دو مادّه «ارز» و «ثعجر» اشاره به اين خطبه كرده و در ماده «أزر»- آن‌گونه كه مصادر گفته- به آن اشاره‌اى نكرده است.