قام إلى الصّلوة تحاتت خطاياه كما تحاتت ورق هذه الشّجرة؛ بنده مسلمان هنگامى كه به نماز برمى‌خيزد گناهان او فرومى‌ريزد همان‌گونه كه برگهاى اين درخت فرو ريخت». [1]

سپس امام در پنجمين استدلال خود به كلام معروف رسول خدا درباره اهميّت نماز استناد مى‌جويد و مى‌فرمايد: «پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نماز را به چشمه آب گرمى تشبيه فرمود كه بر در خانه انسان باشد و او هرشبانه‌روز پنج مرتبه خود را در آن شستشو دهد كه بى‌شكّ چرك و آلودگى در بدنش باقى نخواهد ماند (نمازهاى پنج‌گانه روزانه نيز چنان روح و قلب انسان را شستشو مى‌دهد و آثارى از گناه در آن باقى نمى‌گذارد)»؛ (و شبّهها رسول اللّه- صلّى اللّه عليه و آله و سلّم- بالحمّة تكون على باب الرّجل، فهو يغتسل منها في اليوم و اللّيلة خمس مرّات، فما عسى أن يبقى عليه من الدّرن‌ [2]؟). [3]

با توجه به اينكه در متن خطبه تعبير به «حمّه» (چشمه آب گرم يا آبهاى گرمى كه به عنوان درمان بيمارى‌ها مورد استفاده قرار مى‌گيرد) شده روشن مى‌شود كه نماز همچون چشمه آب معمولى نيست، بلكه چشمه خاصّى است كه آثار فوق العاده‌اى در زدودن آلودگى‌ها دارد؛ ولى بايد توجّه داشت كه اين تعبير تا آنجا كه ما تفحّص كرديم تنها در كلام امام و در اين خطبه آمده است.

اين تأثير ممكن است از اين جهت باشد كه نماز روح تقوا را در انسان زنده مى‌كند و به مضمون‌ «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‌ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْكَرِ» او را از فحشا و منكرات، در آينده باز

[1]. وسائل الشيعة، جلد 3، صفحه 76، حديث 3 از باب 32 از ابواب اعداد فرائض.

[2]. «درن» بر وزن «لجن» به معناى چرك و آلودگى است.

[3]. اين حديث را مرحوم شيخ حر عاملى در وسائل الشيعه در جلد 3، باب دوم از ابواب اعداد فرائض، حديث 3 آورده است. با اين تفاوت كه به جاى «حمّه» «نهر» و «النهر الجارى» ذكر شده است. همين مضمون در مسند احمد، جلد 1، صفحه 72، چاپ دار الصادر بيروت و صحيح مسلم، جلد 2، صفحه 132 انتشارات دار الفكر نيز آمده است.